«ایران وایر» آزربایجان بولومو یا فلسفه ایرانشهری بولومو
Wide awake People of South Azerbaijan
«ایران وایر» آزربایجان بولومو یا فلسفه ایرانشهری بولومو
جنگ قره باغ شکاف اتنیکی در ایران را عمیق تر می کند
از: نشریه نشنال اینترست
نویسنده: رامین جبارلی
برگردان: اومود دوٌزگوٌن
جنگ بین ارمنستان و آزربایجان بر سر قرهباغ که طبق قوانین بین المللی به عنوان سرزمین آزربایجان شناخته شده است دوباره در ۲۷ سپتامبر آغاز شد. تأثیر این جنگ فقط به قفقاز جنوبی محدود نشده است. این جنگ موجهای اعتراض مخالفان را در همسایگی این دو کشور (ایران) جایی که تورکهای آزربایجانی تقریباً یک سوم از ۸۴ میلیون جمعیت ایران را تشکیل می دهند، شعلهور کرده است. شهرهای مختلفی در استانهای آزربایجانی ایران(تبریز، اورمیه،زنگان و اردبیل و ساحل رود آراز) و پایتخت تهران شاهد چنین اعتراضاتی بودهاند. از آغاز جنگ در قره باغ در تاریخ ۲۷ سپتامبر، ایران بیش از ۲۰۰ نفر تورک آزربایجانی را که به ارسال تجهیزات نظامی روسیه از طریق ایران به ارمنستان اعتراض داشتند، دستگیر کردهاند. بر اساس گزارشها برخی از دستگیر شدگان توسط مأموران پلیس و اطلاعات مورد شکنجه و ضرب و شتم قرار گرفتهاند.
امید رژیم ایران برای ایجاد همبستگی داخلی چندان موفقیت آمیز نبوده است. برخلاف امیدهای تهران، رویکرد سیاست خارجی این کشور احساس تعلق به هویت ملی ایرانی در میان آزربایجانیها را تضعیف کرده است. این امر در درجه اول به این دلیل اتفاق افتاده است که سیاست قرهباغ ایران بر خلاف اصل "همبستگی اسلامی" بوده است. ایران بیشتر از ابراز همبستگی اسلامی با جمهوری آزربایجان که خود یک ملت (اکثریت) شیعه مذهب است خودداری کرده است. از نظر آزربایجانیها، این سیاست ایران نسبت به مردم مسلمان و شیعه آزربایجان حاکی از یک عهدشکنی اسلامی و خیانت به اصل همبستگی اسلامی محسوب شده و به احساس بدبینی و فاصله گرفتن آزربایجانیها از هویت جمعی اسلامی انجامیده است. چنین نگرشی نه تنها باعث کاهش طنینانداز گفتمان اسلامی ایران در میان شهروندان تورک آزربایجانی شده است بلکه به برجستگی هویت جمعی مذهبی فراگیر لطمه زده است. دادههای آماری، به وضوح روند کاهش دینداری در ایران را نشان می دهد. ۶۶ درصد ایرانیان بر این باورند که مردم در داخل کشور امروز نسبت به ۵ سال قبل اعتقادات مذهبی کمتری پیدا کرده اند و در ۵ سال آینده حتی غیرمذهبیتر خواهند شد. درصد کاهش دینداری برای آزربایجانی ها در ایران بالاتر از متوسط ملی ایران است و این کاهش ۷۰ درصد است. شکست سیاست هویتی ایران پیامدهای اساسی برای ایران دارد زیرا این بحران هویت زمینه را برای برجسته شدن مرزهای هویت (اتنیکی) جایگزین هموار می کند.
جنگ قره باغ یک شوک خارجی برای ایران بود زیرا ماهیت ملیگرایانه انحصاری فارسی- ایرانی را که توسط یک هویت شیعه جمعی پوشانده شده بود، برای آزربایجانیها آشکار کرد. این باعث افزایش آگاهی بیشتر در مورد تبعیض اتنیکی- قومی شد. بر اساس آمار نظرسنجی، تنها ۳۹ درصد از آزربایجانیها در ایران بر این باورند که این حکومت هیچ تبعیضی علیه اقلیتهای اتنیکی ندارد. تورکهای آزربایجانی که زمانی یکی از وفادارترین اقلیتهای اتنیکی به ایران بوده اند، به تدریج سرخورده شده اند. آگاهی از نابرابری قومی و تبعیض در شرایط کاهش دینداری موجب عمیق تر شدن شکاف اتنیکی میان تورکهای آزربایجان در ایران شده اشت. تحولات اخیر نشان می دهد که هویت ملی تورک آزربایجانی برجسته شده و این برجستگی در فعالیتهای اجتماعی- سیاسی آزربایجانیها منعکس میشود. با وجود سرکوب شدید رژیم تهران، میزان ابراز همبستگی تورکهای آزربایجان در ایران با جمهوری آزربایجان بیسابقه است.
عدم موفقیت در ساختن ملت فراگیر در یک کشور چند ملیتی نه تنها روابط اتنیکی را بدتر می کند، بلکه احتمال انتقال به دموکراسی را نیز پیچیده میکند. عراق یک نمونه بارز است که در چنین انتقالی با موانع شدید روبرو شده است. تحقیقات نشان می دهد که وقتی گروههای اتنیکی یا مذهبی به دلیل تبعیض و کنار گذاشته شدن از قدرت، هویتشان سیاسی میشود انتقال از سیستم غیر دموکراتیک به دموکراسی مشکلساز خواهد بود. لذا بدون در نظر گرفتن هویتهای سیاسی شدهی اتنیکی در ایران و بدون چشم انداز تغییر از ساختار قدرت " تک-اتنیکی فارس محور" به یک ساختار قدرت "غیر متمرکز چند ملیتی" در سطح کشور، هر پروژه دموکراتیزه سازی برای ایران ممکن است منجر به نتایج فاجعه بار شود.
The National Interest
رامین جبارلی دانشجوی دکترای جامعه شناسی در دانشگاه واشنگتن، سیاتل. او مقالات مختلفی در مورد اقلیتهای قومی در ایران برای نشریات نوشته است. تحقیقات وی در حوزهی مسائل اتنیکی، هویت و جنبش های اجتماعی در رژیم های دیکتاتوری با تأکید بر ایران و خاورمیانه متمرکز است.
ترجمه: اومود دوزگون
...................................................................................................................................
The National Interest
The Nagorno-Karabakh War Widens the Ethnic Divide in Iran
Ethnic Azerbaijanis in Iran want Tehran to take an active stance in the conflict.
by Ramin Jabbarli
The conflict between the Republic of Armenia and the Republic of Azerbaijan over Nagorno-Karabakh—which is internationality recognized as Azerbaijani land—erupted on September 27. Its impact has not been limited to the Southern Caucasus. The war has ignited waves of protests from dissidents within neighboring Iran, where Azerbaijani Turks comprise approximately one-third of Iran’s 84 million population. Various cities in both Iran’s northwestern provinces and the capital Tehran have witnessed such protests. From the dawn of the conflict on September 27, authorities have arrested over 200 Iranian-Azerbaijanis peacefully protesting Russian military aid to Armenia. Some of the arrestees were reportedly tortured and beaten by both police and intelligence officers.
War Unites Ethnicities: Iran-Iraq War
Historically, war has played a pivotal role in the formation of national identity around the world. Iran’s history has shown that war has significantly impacted ethnic relations. Despite the hardships of the eight-year Iran-Iraq war, which lasted from 1980 to 1988, there was an unintended positive consequence in terms of improved ethnic relations and the promotion of national Iranian identity. In response to foreign threats, Iran experienced an increased level of national solidarity. This has occurred among other multiethnic countries with aggrieved minority communities too; Iran is no exception. During the war, countless individuals of discriminated ethnic backgrounds sacrificed their lives on the frontline to defend Iran. Given that ethnic minority groups comprise a significant majority of Iran’s population and each group experiences different forms of discrimination, the war itself played a significant role in creating interethnic solidarity.
Under the new Islamic Republic, formed as a result of the Iranian Islamic Revolution in 1979, Shia Islam has been promoted as the country’s collective, umbrella identity by which people are expected to adhere to. Additionally, the Iranian regime has continually declared “Islamic solidarity” as its principal foreign policy approach. Such a policy was key as it allowed for salient religious identity to transcend the boundaries of ethnic identity and, therefore, hamper ethnic grievances. In fact, because Iran is a predominantly Shiite country (90-95 percent), the strength and popularity of Shiite Islamic belief have effectively spilled into the concept of Iranian national identity, thereby strengthening the sense of belonging to Iran. Representative data on Iran has shown that those who attend religious services more frequently tend to have higher levels of national pride compared to those who do not.
The Failure of Identity Politics: Nagorno-Karabakh War
Iran’s identity politics is revealed through the lens of yet another war: the Nagorno-Karabakh War which lasted from 1988 to 1994 between Armenia and Azerbaijan. Due to Iran’s policy on the conflict, the war has marked waves of protests from Azerbaijani Turks across Iran protesting supporting Armenia and recently demanding the border with Armenia be closed. In contrast to Iran’s officially neutral stance of recognizing Azerbaijan’s territorial integrity, in the last three decades, Iran has maintained good relations with Armenia and supported Yerevan by transferring Russian military aid. Even back in 1992, there were demonstrations against the Iranian regime’s Karabakh policy in cities like Tabriz, Urmia, and the capital Tehran. Iran, primarily due to geopolitical concerns and the concern about the domino effect of Azerbaijan’s independence on their Iranian co-ethnics has supported Armenia. Such concern is nothing new. Historical documents suggest that the same concern was raised following the establishment of the short-lived Republic of Azerbaijan on May 28, 1918. An independent Azerbaijan has always been conceived as a potential threat to Iranian national security. The Iranian regime has preferred to see the Republic of Azerbaijan mired in problems such as war instead of a healthy and attractive Azerbaijan. This is a policy to deter the inspiring effect of independence on aggrieved Azerbaijanis in Iran.
"آرتساخ" برای شما چه معنایی دارد؟ ممکن است نام یک میخانه هیپی ها در پورتلند باشد یا یکی از کشورهای خیالی- ساختگی اروپایی شرقی باشد!
گاهی اوقات حقیقت و دروغ از مسیرهای متقاطع عبور می کند ، و چیزی بیشتر از این در مورد جمهوری آرتساخ قابل تصور نیست. اگر فکر کردید که این جمهوری برآمده از اتحاد جماهیر شوروی سابق است - حق با شماست. اما این یکی اصلاً وجود ندارد. آرتساخ نام ارمنی این "جمهوری" است که هیچ کسی آن را به رسمیت نمی شناسد - نام اصلی و تاریخی این مکان قره باغ است و این جایی است که به طور قانونی آزربایجان صاحب آن است و چند هفته پیش جنگ تمام عیار بعلت نقض آش بس توسط اشغالگران ارمنی که کنترل آن منطقه را در دست دارند شروع شده و هنوز ادامه دارد.
آمریکا باید به این مهم توجه کند که یک جنگ رسانه ای بین المللی بسیار فراتر از میدان جنگ در جریان است تا نیروهای (اشغالگر) خطرناک ارمنی مورد حمایت روسیه و ایران را به عنوان مبارزان آزادی معرفی کند! و در همان حال ملت آزربایجان را به عنوان متجاوز محکوم کند! که طبق قوانین بین المللی همچون هر کشور دیگری در جهان به درستی از سرزمین خود دفاع میکند. این تلاش پراپاگاندای ارمنیها برای کشاندن ایالات متحده به جنگ به بهانه های دروغین است. بسیار ساده لوحانه است که داستانهای ساختگی مظلوم نمایانه ارمنیها را باور کنیم که آمریکا را به تصمیم گیری حیاتی و فاجعه بار در سیاست خارجی سوق می دهد.
درک حقایق واقعی ساده هستند. حدود سی سال پیش در طی سقوط امپراتوری شوروی ، ارمنستان جنگی وحشیانه در خاک آزربایجان بر سر قره باغ بخاطر وجود اقلیت ( ۷۰ هزار تا ۱۱۰ هزار ارمنی تبار) که در منطقه قره باغ آزبایجان اکثریت نسبی را تشکیل میدادند بقصد پیوستن به ارمنستان آغازگر جنگی بین ارمنستان و آزربایجان شدند که منجر به اشغال قره باغ و ۷ منطقه دیگر (۲۰٪ خاک آزربایجان) آن کشور شد.
امروز بعلت بیرون راندن آزربایجانیها از قره باغ همه ساکنان آنجا از قوم ارمنی هستند. اما در دهه 1990 ترکیب جمعیتی اینچنین نبود. در حال حاضر یک میلیون نفر آزربایجانی از قره باغ و ۷ منطقه دیگر که به زور از خانه هایشان بیرون رانده شدند و اکنون به عنوان آواره داخلی در کشور خود زندگی می کنند. پیش از جنگ قرنها مسیحیان و مسلمانان با کلیساها و مساجد خود مثل سایر مناطق آزربایجان زندگی میکردند. اما امروزه در ۲۰٪ مناطق تحت کنترل ارمنی مساجد ویران شده وتبدیل به طویله و از آن بعنوان محل نگهداری خوک و گاو استفاده می شود. با این اوصاف اکنون به ما گفته میشود که این مکان (قره باغ) را ارمنیها "آرتساخ" نامیده که فقط مسیحی است و ارمنی - و همیشه بوده و به ما گفته می شود که مورد حمله مهاجمان مسلمان قرار گرفته است!
اینطور نیست - آن چیزی که کیم کارداشیان ، استراتژیست ژئوپلیتیک خود گمارده و حامی مشهور "جمهوری آرتساخ" ادعا کرده است و این دلیل بر این نمیشود که آمریکا باید بیشتر برای کمک به ارمنستان تلاش کند. لذا ماآمریکائیها باید مراقب باشیم تا سیاست خارجی ایالات متحده را بر اساس واقعیت بنا کنیم و نه براساس یک داستان موزیانه و ساختگی هالیودی.
دولت ارمنستان در پشت جدایی طلبان ایستاده است کشوری با پیمان نظامی با روسیه که در بست میزبان پایگاههای ارتش روسیه با حضور هزاران چترباز روسی و نیروهای مرزی روسیه هستند.
ارمنستان همچنین توسط رژیم ایران پشتیبانی ، تأمین اعتبار و مسلح می شود. آنها مخالف آزربایجان هستند زیرا یک سوم جمعیت ایران را آزربایجانیها تشکیل میدهند و اینها درون ایران بودند که برای رسیدن به مطالبات خود مانند قیام های بهار عربی در خاورمیانه برای اولین بار به خیابانها ریختند.
ارمنستان به نوبه خود از نظر همزیستی با جدایی طلبان ارتباط دارد و قطع ارتباط یکی از دیگری غیرممکن است. در طول دو هفته (اول) جنگ اخیر ، نخست وزیر ارمنستان نیکول پاشینیان حتی برای بازبینی نیروهای جدایی طلبان به مرکز قره باغ کوهستانی سفر کرد در حالی که برای خبر رسانی مجریان تلویزیون آمریکا و انگلیس بطور اختصاصی او را همراهی میکردند.
کاری که پاشینیان واقعاً انجام داد این بود که (غیرقانونی) وارد کشور شخص دیگری شد تا میلشیای ارمنی که مشغول پاکسازی قومی ( آزربایجانیها) بوده و مورد حمایت رژیم ایران نیز میباشد به ادامه جنگ برای سرزمینهایی که تحت کنترل خود دارند و مالک آنها نیستند تشویق کند.
هفته گذشته هنگامی که نیروهای ارمنی با شلیک موشکی به گنجه دومین شهربزرگ جمهوری آذربایجان باعث کشته شدن غیرنظامیان شدند که هیچ توجیه دفاعی و جنگی نداشتند. بلکه حمله ای بود که از سرزمینهای اشغالی و جنگی آزربایجان به سرزمین مسکونی غیر اشغال شده آزربایجان انجام شد. و سوال این است که چه کسی متجاوز است؟ و چه کسی مدافع است؟
این بدان معنا نیست که ما باید آزربایجان را مسلح یا پشتیبانی کنیم. این بدان معناست که ما باید از افتادن کامل در دام فریبکاریهای رسانه ای حامی ارمنستان که در سرتاسر صفحه تلویزیون های ما پخش می شود دوری کنیم. همان جایی که ارمنستان و جدایی طلبان ارمنی مورد حمایت روسیه و ایران با پراپاگاندای بزک کرده نظیر ستاره هالیوود در تلاش برای کشاندن آمریکا به جنگ شخص دیگری میشوند.
ترجمه: اومود دوٌزگوٌن
https://intpolicydigest.org/2020/10/16/truth-lies-...
قره باغ آ دستک، میللی قیام پتانسیلی
موراجیعت
عزیز هموطنلر
۲۷ سپتامبر عملیاتیندا آزربایجان اوردوسینین اوستونلیگی و ۷ کند و قصبه میزین ایشغالدان آزاد ائدیلمه سی ایران فارس فاشیسمینین ناراحات چیلیقینا سبب اولوب و مقدس تورپاقلاریمیزین آزاد اولماسینا انگل یارادماق اوچون هر طرفلی ارمنستانا یاردیمینی آتدیرماقدادیر.
فارس فاشیسم رژیمی ۳۰ ایلدیرکی ارمنستانین تجاوزکار فاشیست رژیمینه سیلاحلی یاردیمنی دانیردی و آزربایجان- ارمنستان ساواشیندا اوزونو طرفسیز اعلان ادیردی! کئچن ۳-۴ گونده باش وئرئن اولایلار بیردفعه لیک فارس فاشیسم رژیمین هر جور اورتو- باستی و اینکار اتمه سینه سون قویدی. میللتیمیزین آییق ساییق اولماسی و بیرینجی خط ده چابا گوستئرئن میللی فعاللاریمیزین امئکلری و آزاد میدیادا ایران رژیمینین ارمنستانین فاشیست رژیمینه، گونئی آزربایجان تورپاقلاریندان سیلاح گوندرمه سینین ایفشاء ائتمه سی، باعیث اولدی کی فارس فاشیست رژیمی گئری اوتورسون.میلتیمیز بو حادیثه لری ایزلیرکئن ساکیت اوتورماییب هر توٌرلی اعتراضلارینی بیلدیریب و اوز کوتلوی اعتراضلارینادا حاضیرلاشیر. بو جوما آخشمامی اعتراض چاغریسی فارس فاشیست رژیمینی ده چابایا مجبور اتمیشدیر. اوناگوره اوٌز اطلاعات و اینتظامی قوه لرینی بسیج ائتمکده دیر.
قره باع آ دستک میتنگ و تظاهراتلارینی ۲ سناریو گوزله بیلر:
۱- بو میتینگ لر رژیمین باسکسی ایله پراکنده و داغینیق نمایش اولابیلر.
۲- بو میتینگ لر بیر بویوک کوتلوی اعتیراضلارا چوریرلیب ۱۰۰ مینلر اهالینی تبریزین خیابانلارینا و میلیونلار گونئی آزربایجان تورک میللتینی خرداد قیامی کیمی میدانلارا چیخاردا بیلر. بیز بو بویوک میللی قیام پتانسیلینه حاضیر اولمالییق. داخلیده کی گیزلی تشکیلات منسوبلاری و میللی اوجاقلاریمیزین عضولری بو حرکتین دوٌز یولدا هدایت ائدیلمه سینده اوٌز میللی وظیفه و گورولرینی یئرینه یئترمه لیدیرلر.
یالنیز ۳۵ میلیون گونئی آزربایجان تورکونین، میللی اوردوموزا کوتلوی دستکی دیرکی فارس فاشیسمینین جانینا لرزه سالیب، یئرینده اوتوردا بیلیر. بیر داها میللی اراده نی میدانا قویمالییق.
قره باغ بیزیمدیر- بیزیم قالاجاق
یاشاسین بیرینجی خط ده چابا گوستئرئن میللی فعالارا
یاشاسین آزربایجان تورک میللتی
اومود دوٌزگوٌن
۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰