آزربایجان جنوبی ایران نیست
اومود دوٌزگوٌن
azerireport.com,tribun.com,yurd.net اسفند ماه ۱۳۹۲
تورکهای آزربایجان جنوبی در یک مسابقه بین المللی فۆتبال بین تيراختور تبریز و الجزیره امارات، تاریخ ساز شدند. شعار سیاسی جایگاه و بازتاب خاصی بخود گرفت.
26 فوریه 2013 ، ۷ اسفند ماه ۱۳۹۲ یک مسابقه از لیگ قهرمانان آسیا بین تیم های فوتبال تیراختور تبریز و الجزیره امارات در شهر تبریز برگزار شد. " یاشاسین آزربایجان!" زنده باد آزربایجان! فریاد خروشان 85000 نفر هوادار عاشق تیراختور بود. رژیم اقلیت فارس ایران که از سال 1946 آزربایجان جنوبی را اشغال کرده ، هواداران آزربایجانی را از آوردن هر گونه نماد فرهنگی تورکی و شعار سیاسی ممنوع اعلام کرده است. علیرغم تمام ممنوعیت ها هواداران تورک آزربایجان موفق شدند بطور مخفیانه بنر بزرگ 15 متری را به داخل ورزشگاه بیاورند که روی آن برای اولین بار بزبان انگلیسی نوشته بودند " South Azerbaijan is not Iran/ آزربایجان جنوبی ایران نیست " شبیه شعار کاتالان ها " کاتالونیا اسپانیا نیست" که توجه میلیون ها نفر تماشاگر در کشور و فراتر از آن را به خود جلب کرد.
تیراختور یکی از محبوب ترین باشگاه های فوتبال آزربایجان جنوبی است که تبدیل به غرور ملی و نماد جنبش استقلال طلبی بیش از 30 میلیون تورک در آزربایجان جنوبی شده که فعلأ بخشی از ایران محسوب میشود. بنر "آزربایجان جنوبی ایران نیست" را جوانان رشید تورک آزربایجان بالا بردند و باعث شور و شوق بی نهایت میلیون ها نفر از بیننده گان آزربایجانی در داخل و خارج ورزشگاه شدند.
در مصاحبه ای پس از پیروزی 3-1 تیراختور، سر مربی پرتغالی این تیم تونی الیویرا گفت: "این بیش از یک فوتبال بود من جمعیت زیادی در پرتغال دیده بودم اما بعد از 45 سال زندگی حرفه ای ورزشی ام هرگز به این اندازه شور و شوق را تجربه نکرده بودم. دیدن این فضای شادی، احساس زیبایی بود."
كاپیتان تیم تیراختور مرتضی اسدی از اردبیل سومین شهر بزرگ آزربایجان جنوبی اضافه کرد: " روشن است که این یک روز تاریخی بود. در واقع، برای ملت ما تیراختور بیش از یک تیم است به خاطر ارزش هایی که از پرچم سرخ خود عرضه میکند (همانند پرچم بابک).
بسیاری از تنش های اتنیکی و سیاسی زمانی رخ می دهد که تیمهای آزربایجانی در بازیهای داخلی مقابل تیمهای فارسستانی قرار میگیرند. اما این بار حادثه در یک مسابقه بین المللی اتفاق افتاد که بین تیراختور آزربایجان و الجزیره امارت در ورزشگاه سهند شهر تبریز پایتخت تاریخی آزربایجان برگزار شد.
پان فارسیست ها و رژیم تهران بر اساس ایدئولوژی عرب ستیزی شان ممالک عربی را به عنوان دشمن تاریخی خود قلمداد میکنند و معمولأ در تهران و شهرهای فارسستان یک فضای ضد عربی برای تیمهای مهمان از کشورهای عربی مهیا میکنند. به همین خاطر٫ دولت اقلیت فارس حاکم سخت تلاش کرد که تیم تیراختور آزربایجان را به عنوان یک تیم ایرانی-فارس ارائه داده و جمعیت تورک حاضر در استادیوم را بر علیه عربها و امارت متحده عربی تحریک کند. اما در این شهر غیر فارس٬ در شهر تبریز آنها قادر نبودند که تورکهای آزربایجان را در مقابل مهمانان عرب خود قرار دهند و در کمال تعجب فارسستانی ها٬ تورکهای آزربایجان جنوبی از مهمانان عرب خود بگرمی استقبال کردند و با گفتن کلمات دوستانه بزبان عربی "مرحبا - اهلأ و سهلأ " به آنها سلام و خوش آمد گفتند.
باشگاه تیراختور بعنوان نماد جنبش استقلال طلبانه آزربایجان جنوبی در ایران مانند باشگاه بارسلونا برای جنبش استقلال طلبانه در کاتالونیای اسپانیا میباشد. اما بر خلاف ملت کاتالان در اسپانیا که برخوردار از نهاد های دموکراتیک میباشند، ملت آزربایجان جنوبی در ایران عاری از نهادهای دموکراتیک، تحت سلطه رژیم توتالیتر از سرکوب بی امان رنج می برند. در چنین شرایط سختی، مسابقات تیراختور به آزربایجانیها این فرصت را می دهد که برای ابراز مطالبات ملی خود در مدت زمان محدود٬ از فضای موجود ورزشی بهره لازم را ببرند.
جنگ پنهان بین ناسیونالیست های مهاجم فارس و ناسیونالیست های مدافع حقوق غیر فارس دهها سال است که وجود دارد و تنشهای بین اتنیکی بر خلاف تصور روشنفکران و سیاسیون فارس حاکم ریشه دار و غیر قابل انکار است. رژیم ایران که اقلیت اتنیک فارس را نمایندگی میکند ایدئولوژی مبتنی بر پان فارسیسم را دنبال می کند که سیاست های نژادپرستانه نسبت به اقلیت های اتنیک غیر فارس را بصورت سیتماتیک اعمال می کند. تورک ها بزرگترین اقلیت اتنیک در ایران هستند. آنها با برخوردهای خشن و تبعیض آمیز رژیم در همه جنبه های زندگی از جمله ورزش مواجه هستند.
در ایران ورزش از سیاست جدا نیست. همه باشگاهها دولتی هستند و مدیران اکثر باشگاهها سرداران منصوب شده سپاه میباشند. آنها سعی می کنند که ورزشکاران آزربایجان جنوبی را از شرکت در مسابقات بین المللی مانند المپیک و جام جهانی دور نگهدارند. در صورت شرکت٬ آنها اجازه ندارند با هویت تورکی آزربایجانی, خود را در عرصه بین المللی نشان دهند. در بازیهای فوتبال داخلی در شهرهای فارس نشین طرفداران فارس با بکارگیری کلمات نفرت انگیز، بشکل وقیحانهای به ملت تورک آزربایجان توهین میکنند. مسئولان رژیم اقلیت فارس، اجازه می دهند شعارهای نژادپرستی بطور زنده از تلویزیون ملی فارس پخش شود.
در ژانویه 2010 در ورزشگاه آزادی تهران، طرفداران فارس به یک کبوتر قرمز رنگ شده حمله کردند. این کبوتر که بعنوان نماد صلح و آزادی در حین مسابقه ( استقلال ۲-۲ تیراختور) از سوی هواداران تورک آزربایجانی آزاد و به پرواز در آمده بود در جایگاه هوادارن فارس فرود میآید. متاسفانه، با دست یکی از طرفداران بیرحم فارس٬ سر این کبوتر بی گناه از تنش جدا شده و در مقابل 100 هزار نفر تماشاگر جسدش به کنار زمین چمن بازی پرتاب میگردد، این عمل زشت به هر دلیلی که باشد در جای خود محکوم است اما نگرانی آنجاست که اگر فردا بجای کبوتر (مقتول) سفیر صلح انسان باشد جوابگو چه کسی خواهد بود؟ به هرحال این یک اتفاق ساده ای نبوده و نیست در اصل این بر میگردد به ایدئولوژی و فرهنگ نفرت و نژادپرستی پان فارسیسم که خود را پشت پرده ی فرا ملی (ایران) فرا حزبی (سراسری) فرا کمونیستی(جهان وطنی) و فرا دینی (امت اسلامی) مخفی کرده است. و بیش از نود سال است که این اقلیت فارس چه حکومتی و چه غیر حکومتی٬ در ابعادی گوناگون و به طرق مختلف این فرهنگ تنفر و سیاست ظلم و تبعیض را بر ملل غیر فارس روا داشته و میدارد.
پیش از این، ملت آزربایجان جنوبی صدای اعتراض خود را در موارد مختلف که در آن منافع مردم خویش در میان بوده است آشکارا بیان کرده اند. علاوه بر تجمعات قلعه بابک و قیام سراسری اول خرداد ۸۵ و اخیرأ تظاهرات برای نجات دریاچه اورمیه نمونه عینی آن است که در زمان تظاهرات در محکوم کردن رژیم حاکم فارس بعنوان عامل اصلی خشکاندن دریاچه اورمیه و شعارهای گسترده ای داده شد مردم معتقد بوده و هستند که این سیاست عمدی دولت در راستای کوچاندن اجباری تورکها، تغییر ترکیب جمعیتی و مقاصد شوم دیگر رژیم تهران بوده است. همچنین برپایی مراسم بزرگداشت سالانه قربانیان نسل کشی خوجالی که توسط برادران هم نژاد پارسها یعنی ارمنی ها در سال 1992 قتل عام شده اند. و اخیراً به هنگام زلزله در منطقه هریس-اهر- ورزقان یکبار دیگر ملت تورک آزربایجان قدرت بسیج کردن مردم خود، برای کمک فوری به قربانیان زلزله را به رخ دشمنان شان کشاندند و منتظر دولت اشغالگر ننشستند
سالهاست که ملت تورک آزربایجان جنوبی بطرق مختلف مدنی خواستار اعاده حداقل حقوق ملی خود و در صدر آنها آموزش و تحصیل بزبان مادری بوده اند اما پاسخ رژیم اشغالگر فقط سرکوب بیشتر، زندان ، شکنجه و تحقیر روزمره بوده است که این امر باعث رشد آگاهی و استقلال خواهی اقشار مختلف مردم شده که با امضای طومار همگانی خواستار رفراندم برای جدایی از ایران شدند.
در گذشته مضمون شعارها برای نشان دادن هویت ملی متمایز بود از قبیل "هارای هارای- من تورکم" که به معنی آهای، آهآی، ما تورک هستیم و " افغانستان سیزیندیر- آزربایجان بیزیمدیر" که به معنی افغانستان برای فارس ها - آزربایجان برای تورکها . اما این بار در حضور رسانه های بین المللی پیام صریح و شفاف بود "آزربایجان جنوبی ایران نیست" در حقیقث نه تنها مردم آزربایجان هویت اتنیکی ٬ زبانی و فرهنگی متفاوتی از فارسها و دیگر ملیتها دارند بلکه آنها دارای سرزمین و وطن تاریخی خود، آزربایجان جنوبی هستند.
اعلام صریح این اصل در آن شرایط امنیتی و در مقابل دوربین رسانه های بین المللی نقطه عطفی برای جنبش استقلال طلبانه آزربایجان بود. از طرفی باعث شوک رژیم اقلیت فارس در تهران و واکنش عصبی ناسیونالیستهای فارس از بقال سر کوچه و احزاب فارس گرفته تا رسانه های فارسی زبان در داخل و خارج. با اینحال، رژیم اقلیت فارس حاکم حتی نتواست جلوی شادی و پیروزی دو جانبه میلیونها نفر در تبریز و سرتاسر ازربایجان را بگیرد. مزدوران رژیم جرأت حمل و تکان دادن حتی یک پرچم ایران را در جشنهای خیابانهای آزربایجان جنوبی پیدا نکردند. اما رذیلانه شش نفر را بدون اتهام در استادیوم دستگیر کردند و تهدید به حذف تراکتور از مسابقات لیگ کردند.
از طرفی حرکت متحد و یکپارچه ملت آزربایجان این پیروزی را سه جانبه کرد و راه رهایی از استعمار داخلی را هموار کرد. موجب تضعیف هرچه بیشتر رژیم اشغالگر فارس گردید و قیام بزرگی در راه فروپاشی ا. ی.ر. ا. ن زندان ملل برداشت. در واقع این حادثه، ساختار استعماری ایران را بعنوان یک دشمن ستمگر به لرزه در آورد. پیش از این هرگز یک تیم فوتبال (همانند تیراختور) تا این حد بعنوان ستون فقرات یک ایدئولوژی سیاسی در نیامده بود.
مدتهاست که رفثار دولت ایران نشان میدهد که به تیم تیراختور بعنوان یک تهدید امنیتی نگاه میکند. لذا بخاطر ترس از شکل گیریی تظاهرات خیابانی بعد از بازی، مقامات اجازه نمی دهند هیچ مسابقه ای در ورزشگاه باغشمال در مرکز شهر تبریز برگزار شود. بازیهای تیراختور فقط به ورزشگاه شدیدأ محافظت شده سهند تبریز اختصاص داده شده است که کاملآ خارج از شهر است. همچنین ممنوع کردن طرفداران تورک از آوردن پرچم ملی و یا هر گونه پلاکارد، بنر و تی شرت که نشانی از هویت ملی تورکی داشته باشد و یا نوشته ای به خط لاتین تورکی که در بخش مستقل آزربایجان بزرگ، آزربایجان شمالی رایج است. علاوه بر آن بخاطر دادن شعارهای اعتراضی فرهنگی و سیاسی هواداران تیم تیراختور تهدید به زندان شده و در مواردی نیز دستگیر و زندانی میشوند.
با وجود تمام این محدودیت ها، طرفداران تیراختور در اغلب مسابقات استادیوم سهند را با ظرفیت کامل پر میکنند و با تکان دادن پرچم قرمز و بالا بردن دست و به کمک انگشتان خود شکل سر گرگ را به عنوان نمادی از مقاومت، با خواندن سرودهای ملی، با رقص تورکی آزربایجانی و با فریاد رادیکال ترین شعارهای سیاسی لرزه بدامان دشمنان آزربایجان میاندازند. بدون شک، مبارزه سیاسی بخش جدایی ناپذیر از وجود تیراختور شده است. یک هوادار تیراختور از همدان، ششمین شهر بزرگ در آزربایجان جنوبی، بر روی صفحه فیس بوک نظر خود را در مورد تیراختور چنین نوشت: " اهمیت تیراختور در حرکت ملی استقلال طلبانه٫ فقط زمانی برای شما قابل درک خواهد بود که مبارزات مردم آزربایجان جنوبی را از نزدیک دنبال کنید."
و اینک، با نزدیک شدن رفراندم برای استقلال کاتالونیا، تقاضای مشابه ای از طرف ۹ سازمان و حزب سیاسی آزربایجان جنوبی، یعنی رفراندم برای استقلال ازربایحان جنوبی تحت نظارت سازمان ملل متحد و جهان آزاد درخواست شده است.
تیم بارسلونا برای کاتالان ها و تیم تیراختور هم برای آزربایجانیها، به نقش نمادین خود در تقویت جنبش استقلال طلبانه ادامه خواهند داد. تمامی این تحوالات درک واقعی مسئله را آسان تر میکند که «آزربایجان جنوبی ایران نیست». با الهام از تفکور آزربایجان مرکز زنده یاد پروفسور محمد تقی زهتابی، چشم انداز جنبش ملی- مستقل آزربایجان جنوبی را میتوانم بدینگونه ترسیم کنم: "هنگامی که زمان مناسب فرا رسید ملت تورک آزربایجان ابرهای تیره را از آسمان آزربایجان جنوبی با چنان سرعتی دور خواهند کرد که کسی توان پیش بینی آن را ندارد."
..............*****...............
اصل مقاله بزبان انگلیسی
لینک ویدئوها
Uploaded on Jan 19, 2010
Animal Cruelty in Iran! Very sad story! How somebody can kill an innocent bird because it was painted by the other soccer team?! ... In a soccer match in Tehran one pigeon where painted in red by a fan of Tractorsazi Team and it was released during the match but some cruel fans of the other team took the bird and killed it! Please raise your voice by distributing this video on the web to force the Iranian government to bring those criminal fans to justice
Uploaded on Jun 5, 2010
Backward Persians in Tehran insulting Azerbaijanis as Turk e khar-eshak or donkeys and police gurding persians and attecking Turks
The banner in Sahand Stadium in Tabriz held up and cheered by millions
Showing Banner " South Azerbaijan is not Iran" live on TV
Summary of the match FC Tractor vs FC Al Jazeera on Feb 26, 2013
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home